:: Cu In Hell ::

Het verhaal van een doordeweekse boerekinkel uit Mol.
:: Welkom in de hel :: Naar huis | Touch me ::
[::..Rechts..::]
:: Willem: (Nieuwe blog (2)!)[>]
:: Ann: De vrouw van de wereld [>]
:: Peter: Nog een man in de wereld [>]
:: Kurt: De slimste vent op aarde [>]
:: Yves: De best boardende vork op deze bol [>]
:: Bart: Ex-Hoofdkaas[>]
:: Bart: Oftewel smintjes[>]
:: Koen: Par Hasard[>]
[::..archive..::]

:: dinsdag, maart 27, 2007 ::

Bwieha. Ben terug. Van Lapland. Uniek. Prachtig landschap. Goed weer (+5 graden overdag), ijskoud 's nachts. De husky-safari en de sneeuwscooters waren mega bangelijk. De vodka vooral lastig de dag nadien. Kemi lijkt wel een beetje op een spookstad. Russisch aanzicht, weinig volk op de straten. Het ijshotel was een beleving. Leuk voor een keer, maar van enige luxe geen sprake. Echt koud heb ik wel niet gehad, de slaapzakken kunnen echt wel tegen een stootje.

Finnen zijn ook een raar volkje. Zeker in de kroegen. Ze bezatten zich met dure alcohol en worden dan een beetje bruusk. Ze duwen werkelijk alles om bij het zoeken van de wc. Wij als Belgen hebben het daar lastig mee. Een van de gidsen vertelde dat ze het niet met opzet doen hoor. Hun cultuur geeft hen mee veel te drinken. Hij zelf kreeg zijn eerste glas alcohol op zijn tiende door zijn ouders geserveerd. Dat verklaart al veel natuurlijk.

Conclussie: Lapland is zeker de moeite waard om te doen, zeker in groep. De gevreesde koude bleef uit, en tegen 90 per uur sneeuwscooteren op een dichtgesneeuwde Botnische kust zal mij wellicht nog jaren bijblijven. Now back to real life. Hopelijk binnenkort foto's.
:: Bennie 10:58 a.m. [+] ::
...
:: donderdag, maart 22, 2007 ::
Wiehaaa. Het is lente. Twerd tijd. En vanaf zaterdag een uur extra licht. Daar word ik nu vrolijk van se. Nog om vrolijk van te worden. Vanaf morgen zit ik in Kemi, Fins Lapland. Op de sneeuwscooter rijden, op de huskyslee rijden, icefishing, in het sneeuwhotel slapen. Mooi, het leven is mooi! Tot later!
:: Bennie 10:32 p.m. [+] ::
...
:: zaterdag, maart 03, 2007 ::
Ben wat in de rouw. Onze Weber, de kat van mijn ouders, is heengegaan. 13 is hij geworden. Een echt kattenleven gehad. Had wel een chronisch rugletsel. Lopen was moeilijk. Tot hij een vogel zag. Dan had hij er plots geen last meer van. Was al zeker 5 keer (bijna) dood geweest, maar telkens knap teruggevochten. De zesde keer was er te veel aan. Hij heeft een laatste spuitje gekregen. Nu ligt hij in de Wezelse grond. Te slapen. Voor altijd. Dag Weber. Tot nog eens!
:: Bennie 3:16 p.m. [+] ::
...

This page is powered by Blogger. Isn't yours?