:: Cu In Hell ::

:: donderdag, juni 26, 2003 ::

Hell

I'm back. Het belangrijkste nieuws: het is me niet gelukt. De Mont Blanc bleek een onineembare vestiging. Pfff. De Mont Blanc zelfs niet eens aan zijn enkels kunnen zien. Al tijdens de voorbereiding moeten forfait geven. Reden: slechte fysieke toestand, die leidde tot hoogteziekte. Man, daar ben je slecht van. Hoofdpijn, braakneigingen, geen eetlust en nog een hele hoop andere dingen waar ik liever niet meer aan terugdenk.

De eerste tocht, tot aan hut Albert I, overleefd. Wel veel te snel gegaan en 's avonds na het eten plots misselijk geworden en twee dagen doodziek geweest. Hoogteziekte. Slecht kunnen slapen, niet kunnen eten. Gewoonweg afgezien. Gelukkig was het woensdag, toen de hele groep de afdaling moest ondernemen, al wat beter. Heb dan ook genoten van die helletocht richting auto. Maar was blij dat ik in de viervoeter mocht plaatsnemen. En nog blijer toen ik weer in mijn bad lag. Mij zes dagen iet deftig kunnen wassen. Zes dagen niet deftig gegeten. Zes dagen niet deftig geslapen. Bweurk. Bergsport suckzzz.

Ondertussen mijn zinnen al wel wat kunnen verzetten. Dit weekend mijn gemiste alcohol eens inhalen se. Dinsdag "grote fuif" in het pittoreske Wezel. Zaterdag verjaardagsfeest van een vriend aan de Miramar (je weet wel, da meer wa allemaal Antwerpenaars een buitenverblijf hebben en waar ik voor de eerste keer in mijn leven heb leren skiën op water). Zaterdagavond wellicht terug zuipah in het pittoreske Wezel, waar voor de tweede dag op rij opnieuw een zuipfestijn wordt georganiseerd. Dit keer wel meer mijn leeftijdsgroep en (veel) ouder. Zondag dan naar een verjaardagsfeest van een nonkel van Ilke. Loopt meestal uit de hand na het tiende Jupilerflesje.

Je ziet, ik heb de hell gezien. Ben er terug uitgeraakt en de nabije toekomst ziet er rooskleurig uit. Trouwens, vandaag ook mijn reis betaald. Van 12 tot 24 juli zit ik met een paar leuke mensen in het zonnige Salou. Wie mij een beetje kent, weet wat ik daar 12 dagen lang ga doen. De horecazaken aldaar zullen er alleen maar beter van worden.

CU
IN Hell
:: Bennie 10:25 p.m. [+] ::
...

Negen dagen platte rust

Tot zondag 29 juni valt er hier niet veel te beleven. Bibi probeert de Mont Blanc, Europa's hoogte molshoop, te beklimmen. Wie weet lees je hier binnenkort het reisverslag!

CU
IN Hell
:: Bennie 2:14 p.m. [+] ::
...

Leuk weekend achter de rug. Vrijdag was het verjaardagsfeestje van mijn neef Mauro. Iedereen kent dat wel. Heel de familie uitgenodigd in het huis van mijn broer en die kleine extra in de watten gelegd. Niet echt nodig, da manneke, nen echte Luyten, staat altijd in de belangstelling en heeft niets te kort. Wel een klein probleemke. Net op zijn verjaardag had hij last van de windpokken. Zijn gezicht vol plekken, de mama heeft het al overgekregen.

De fuif van de voetbalploeg was qua opkomst niet echt een groot succes, de sfeer van de oude dagen was er wel degelijk. DJ Jango, Kurt kent die gast wellicht, hield weer niet van ophouden en we zijn hem minstens tien keer gaan vragen om op te houden. Balen heeft nog steeds een sluitingsuur, maar daar laat Jango zich niet door afstoppen. Ook het zatte volkje niet. Uiteindelijk toch rond 4u in mijne nest. Was doodop.

Zondag mij even in de Jet-set van Mol gewaand. Bezoekje gebracht aan Stefaan en Anneleen op de Miramar. Grote plas met water waar alleen de gegoede burgerij een optrekje heeft. Zo ook de grootmoeder van Stefaan. Met speedboot. Dus voor de eerste keer in mijn leven gewaterskied. Leuk. Was er vrijwel onmiddellijk mee weg. Ik kan dus toch wel degelijk iets. Nadien lekker gegeten en nadien nog een Kriek gaan drinken op Sas 6.

Ondertussen neemt de Mont Blanc-stress elke dag toe. Zaterdag om 8u vertrekken we. Bob is de Chauffeur. Bestemming: Chamonix, in de Franse Alpen. Hopelijk komen we heel terug.

CU
IN Hell
:: Bennie 1:36 a.m. [+] ::
...

Boozen

Donderdag gaan shoppen in Hasselt. Laatste inkopen voor onze toch naar de Mont Blanc. 18.000 ballen kwijt aan dinges die ik waarschijnlijk nadien nooit meer kan gebruiken. Of het moet dienen om uit te lenen aan iemand die ook zo zot is om de hoogste berg van Europa te gaan beklimmen. Wel raar zo alleen shoppen. Normaal helpt Ilke me altijdn maar nu moest die gast van den AS Adventure alles komen aangeven: themisch ondergoed, regenbroek, gamaschen,... Da moet voor die gast ook niet leuk geweest zijn.

Gisterenavond nog eens Antwerpen onveilig gemaakt. Dus nog eens op stap geweest met mijn ex-kotgenoten. Altijd wel leuk. Het was dit keer een afscheidsfeestje van Femke, een Nederlandse die even in Antwerpen kwam studeren. Altijd hetzelfde verhaal eigenlijk. Te veel gedronken, te laat gaan slapen en vandaag al liters frisdrank gedronken. Mijne kop doet nog altijd pijn. En heb de hele dag moeten werken...

Maar tis nog niet gedaan. Vanavond organiseert onze voetbalploeg een fuif, "the fifth summer party" in PC Balen. En daar moet nonkel Bennie seffens gaan helpen. Wel leuk. Kan ik nog eens kijken hoe het er met de jeugd van tegenwoordig aan toegaat. En free booze natuurlijk. Da compenseert mijn grote uitgaven van in de week al een beetje. Al zal mijne kop dat weer niet graag horen.

CU
IN Hell
:: Bennie 9:43 p.m. [+] ::
...

In de file voor de dood

Waar de luxe-ambtenaar genoten heeft van een verlengd weekend, heeft den deze 2 van de 3 dagen gewerkt. Wel leuk. Het voordeel van ons werk is dat we vrij dikwijls van thuis kunnen werken. En nee, dat wil niet zeggen "niets" doen. Er is geen enkel werk waar een onderdaan zo makkelijk kan gecontroleerd worden als bij ons. Is het niet online dat iedereen ons werk in real time kan checken, dan is het wel in onze superdeluxe tool: het kloppend hart van sport.be waarin we al onze teksten plakken en online zetten.

Zaterdag met de historische finale tussen Kim en Justine en de belangrijke interland tussen Bulgarije en Belgie gene minuut tijd gehad. Zelfs niet kunnen eten. Dat hoort dus ook allemaal bij thuiswerken hé. Maar mij hoor je niet klagen. Net op de blog van Lieve gezien dat ze in het decadente Mol is geweest. En het kan kloppen, want volgens mij heb ik ze zien rijden in haar nu al legendarische Sjiaraa. Inderdaad, met drie dreumessen (is dat nu met 1 of 2 s'en?). Dus dacht ik dat ze het niet kon zijn en heb ik me maar wijselijk ingehouden. Spijtig! Lieve, in het vervolg bellen he als ge naar mijn streek komt!

Vandaag weer gaan BBQ'n bij mijn schoonouders in Lommel. Altijd een feest. Altijd lachen. Vooral omdat vader en zo'n het niet beter hebben gevonden om een wedstrijdje vuurke-stook te houden. En wij maar punten en commentaar geven. Na een paar rode "mont vantoux" wijn echt interessant. Maar je moet erbij zijn om het te geloven!

Vandaag ook bij mijn grootmoeder geweest. Echt een toffe madam. Ze werd vandaag ook 87 jaar. Ze zit al een tijdje in een rusthuis, maar ze is echt nog op hare qui-vive. Wel raar sfeertje daar. Het onderwerp bij uitstek daar is "doodgaan". Of beter nog: hoe wil ik doodgaan? En elke keer als ik daar kom, is er wel iemand "slecht", zoals ze bij ons in de volksmond zeggen. Dat betekent niets meer dan dat zijn/haar laatste dagen geteld zijn. Kom je een week later daar terug, dan is die man/vrouw 9 kansen van de 10 dood en begraven. Er is echt geen betere plaats om een "Het leven zoals het is...in Home Keiheuvel" te draaien. Producer: Bennie Luyten. Titel: "In de file voor de dood".

CU
IN HELL
:: Bennie 12:50 a.m. [+] ::
...

Strange feeling

Net gedaan met werken, Ilke nog niet thuis. Tijd voor een nieuwe blog. Leuke dag gehad in Paal. Wereldtennis gezien in Parijs en Kim en Justine spelen halve finale. Wanneer breekt die gekte uit? Het blijft voor mijn part lang achterwege.

Hou misschien toch een vreemd gevoel over aan dinsdag 3 juni. Waarom? In een vorig leven was ik aan de slag als sportredacteur bij het (bijna) terziele gegane Planet Internet. Onze Franstalige college op de Rijnkaai was Patrice Capelle. Awel, die kwam vandaag de redactie binnengewandeld. Nog geen haar veranderd. Lachen, bril op, wat langer bruin haar en nogal speciale keren. Maar, ne creme van ne vent. Echt waar.

Mijne chef is dus opzoek naar een Franstalig iemand om de redactie in Paal te komen versterken en Patrice voldoet helemaal aan het profiel. Hij vroeg tot vrijdag bedenktijd. En daar zit het hem nu. Zegt hij ja, dan zie ik hem vanaf juli elke dag. Delen wij lief en leed. Eten we samen. Werken we samen aan een doel. Zegt hij neen, tja, dan zie ik hem waarschijnlijk nooit van mijn leven nog. Strange feeling dus voor mij. Vooral omdat het zo kort bij elkaar ligt, maar eigenlijk heel ver van elkaar. Het leven zit raar in elkaar.

Nu snel eten, want mijne lasagne met vers brood is klaar! En Ann en Lieve, ja, ik ga hem met mes en vork te lijf.

CU
IN Hell


:: Bennie 6:52 p.m. [+] ::
...

Pijn

Terug van Scherpenheuvel. Agezien. Niet te doen. De eerste 5 kilometer gingen nog, de volgende 35 waren een ware marteling. Echt doodgegaan. Alles deed pijn. Ik wist niet dat ik zoveel verschillende spieren had. Toch dus. Maar heb het wel gehaald. Na 9u stappen veroverden we de Basiliek van Scherpenheuvel. Ook veel natuur gezien. Natuurgebied tussen Tessenderlo en Zich (Ter Haeghe als ik het goed heb) is echt de mooite waard. Zeker met zo'n schoon weer.

Ondertussen al een nachtje kunnen slapen. Ben wat stijf, maar das normaal zeker? Kweet nie of ik ooit in mijn leven nog eens te voet naar Scherpenheuvel zou gaan. Gisterenavond lekker niets gedaan, om 0u00 gaan slapen en bijna 13u geslapen. Ik hoop dat morgen het ergste leed geleden is. Straks lekker eten bij mijn schoonouders in Lommel en dan: terug gaan werken na vier dagen thuis. Ik moet u niet vertellen dat dat pijn zal doen. En daarom groet ik jullie.

CU
IN Hell
:: Bennie 1:20 p.m. [+] ::
...